Nowa matryca VAT
Znacząca część przepisów z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (u.p.t.u) oraz niektórych innych ustaw wejdzie w życie 1 kwietnia 2020 roku. Przełożą się one na istotne zmiany w zakresie stawek VAT, ustanawiając tzw. Nową matrycę stawek VAT. Dotychczasowy, skomplikowany sposób klasyfikacji towarów i usług na potrzeby VAT ma zostać za jej sprawą uproszczony.
Zgodnie z nowelizacją, ma przestać obowiązywać dla celów identyfikowania towarów i usług na potrzeby określenia stawki VAT nastręczająca liczne trudności Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU) z 2008 r. Zostanie zastąpiona przez:
- Nomenklaturę Scaloną (CN) w zakresie towarów oraz,
- Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług z 2015 r. w zakresie usług.
Oznacza to, że dotychczasowa, problematyczna Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU) z 2008 r. nie będzie już obowiązywała dla celów podatku VAT.
Dodatkowe warunki zastosowania stawki 0% dla WDT
Od 1 stycznia 2020 r. maja nastąpić zmiany warunków umożliwiających zastosowanie stawki 0% dla WDT. Przewiduje się dodanie dwóch dodatkowych warunków zastosowania stawki 0% w postaci uzyskania numeru identyfikacji VAT nabywcy (a nie tylko, jak to wygląda obecnie, posiadania takiego numeru przez nabywcą) oraz wykazania WDT w informacji podsumowującej VAT-UE. Maja być one wystarczającymi przesłankami typu materialnego dla możliwości skorzystania z 0% stawki VAT.
Dowody wymagane dla zastosowania stawki 0% VAT dla WDT
Od 1 stycznia 2020 r. zmianie ulegnie katalog dowodów, jakimi należy dysponować, aby móc zastosować stawkę 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Obowiązywać będzie także domniemanie, że towary będące przedmiotem WDT zostały przemieszczone z Polski do innego kraju UE, jeżeli podatnik dokonujący WDT posiadać będzie dwa niebędące ze sobą w sprzeczności dowody. Dowody te mają być wydane przez dwie różne strony, które są niezależne do siebie nawzajem i niezależne od nabywcy.
Zgodnie z treścią wprowadzającego te zmiany rozporządzenia Rady nr 2018/1912 z dnia 4 grudnia 2018 r., dowody te można przyporządkować do dwóch grup:
Grupa A – zawiera dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów,
Grupa B – do grupy tej zaliczamy natomiast:
- polisę ubezpieczeniową w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów,
- dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia.
- Poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskiego przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim.
Co do zasady sprzedawca powinien posiadać co najmniej dwa dowody z grupy A lub jeden dowód z grupy A oraz jeden dowód z grupy B.
Rozszerzenie możliwości rozliczania podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracjach VAT
Ustawa z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw przewiduje uchylenie art. 33a ust. 6 u.p.t.u dotyczącego możliwości rozliczenia importu towarów w procedurze uproszczonej. Zgodnie z treścią tego przepisu, podatnik ma obowiązek przedstawienia naczelnikowi urzędu celno-skarbowego dokumentów potwierdzających rozliczenie kwoty podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej w terminie 4 miesięcy po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów.
W obecnym stanie prawnym nieprzedstawienie tych dokumentów skutkuje utratą prawa do rozliczenia importu towarów w procedurze uproszczonej.
Ustalenie miejsca dostaw dokonywanych w ramach transakcji łańcuchowych.
Od 1 stycznia 2020 r. wejdą w życie także zmiany dotyczące zasad ustalenia miejsca dostaw dokonywanych w ramach tzw. transakcji wewnątrzwspólnotowych. Zasady, które dotyczyły tych transakcji dotychczas wciąż będą obowiązywać, jednak jedynie w zakresie transakcji łańcuchowych obejmujących import i eksport towarów.
W odniesieniu do wewnątrzwspólnotowych transakcji łańcuchowych wprowadzona zostanie natomiast nowa zasada, zgodnie z którą wysyłka lub transport towaru będą bezwzględnie przyporządkowane do dostawy dokonanej do tzw. podmiotu pośredniczącego, chyba że podmiot ten przekazał swojemu dostawcy numer VAT UE nadany mu przez państwo członkowskie, z którego towar jest wysyłany lub transportowany. W takim wypadku wysyłka lub transport będą przypisywane wyłącznie do dostawy towaru dokonanej przez przedmiot pośredniczący.